ŞİİR, SEVGİLİM; SEVGİLİM, ÖTEKİ BEN...
Yıllar sonra Ankara'ya sensiz yolculuk yaptım.Otogarda kimse karşılamadı beni, kavuşanlar da ayrılanlar da ağlıyordu; ben suskun, sessiz, yalnız ve çaresizdim...
Hüzünlü bir çocuğun gözleriydi bakışlarım; herşeyini yitirmiş bir müflisin ilk günü gibi....kaç kez valizimi orda burda unuttum.şaşkındı ellerim, gözlerim...
Gündönümünde gelemedim bu kez.
bir Hıdrellez'i daha sensiz yaşamak varmış hem de Ankara'da...Ah..ah anakara sensiz boş, sevimsiz ve anlamsız...
nerden başlasam nasıl anlatsam Ankara'yı...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
bir ankaralı olan ben
ve ankarayı benden daha iyi bilip anlatan siz
her köşesinde bir anı ve aşk var
yine çok güzel bir çalışma okudum sayenizde hatta bir ara okurken acaba sakarya caddesindeki meyhaneleri yazmadımı diye düşünürken ansızın karşıma çıkıvardi
okumayla memleketime gitmiş oldum aştiden ankaray ve kızılay ve diğerleri
3 fidan
maç 3-3 berabere olmamalıydı hemde hiçbirisi için olmamalıydı
yazık olan 6 insan ve onları seven milyonları hiç kimse üzmemeliydi
ankara yine bildiğimiz ankara sadece kişiler değişmiş
umarım anıları tekrardan canlı yaşamak nasip olur sevgili dostuma
çok güzeldi tebrikler tam puan ve antolojim
Bu şiir ile ilgili 211 tane yorum bulunmakta