ŞİİR, SEVGİLİM; SEVGİLİM, ÖTEKİ BEN...
Yıllar sonra Ankara'ya sensiz yolculuk yaptım.Otogarda kimse karşılamadı beni, kavuşanlar da ayrılanlar da ağlıyordu; ben suskun, sessiz, yalnız ve çaresizdim...
Hüzünlü bir çocuğun gözleriydi bakışlarım; herşeyini yitirmiş bir müflisin ilk günü gibi....kaç kez valizimi orda burda unuttum.şaşkındı ellerim, gözlerim...
Gündönümünde gelemedim bu kez.
bir Hıdrellez'i daha sensiz yaşamak varmış hem de Ankara'da...Ah..ah anakara sensiz boş, sevimsiz ve anlamsız...
nerden başlasam nasıl anlatsam Ankara'yı...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Zarfı ve pulu olmasa da adrese yazılmış oldukça duygulu bir mektuptu okuduğum. İçinde aşk, özlem, bugünü ve geçmişi aynı anda yaşayan duygu sağanağı. Ne kadar da karmaşık insan yanımız diye düşündüm son söze geldiğimde ama bu mektubun sonu gelmeyecek gibi sonsuza uzamış her cümle.
Aşkın ve bağlılığın anlamını bilemeyenler yazamaz böyle bir mektubu.
Duygulu ve vefalı yüreğini kutluyorum dost.
değerli kalemden güzellikler
kutlarım
namık cem
Teşekkürler sn:Eroğlu.. Okuyanlara yaşattığın bu güzel duygular hakikaten Şiirsel bir anlatımla Ankara da yaşanmış bir Aşk ın Filmini izler gibiydi..Anılarla yüzleşmek ve yaşamak adına yürekten kutluyorum ..selam ve sevgilerimle.. İyi ki varsın ve iyi ki gönül dostumsun..nevzat uçar..
Anılar bugünümüze damga vurmak için fırsat kollarlar dostum bir yer, bir koku, bir doku, gömüldükleri yerden kardelen misali başkaldırırlar zamanı umursamadan ölümüne, yitip gider ne varsa bugüne dair bir sorudur baki kalan ;
nerdesin ?
o hala yüreğinde bilirsin.
Kutlarım seni,
...seni okuyor, seni bekliyordum; gelmeyeceğini bile bile...her kitabın kapağında sen vardın..ne bilsin insanlar...onlar seni yaşamadı ki kadınım, şiiirim, gülüşünden şiirler yarattığım melek, huzurumun en bahar yanı...
Şiirleriniz kadar güzel ;çünkü nazım-nesir karışımı çok içli bir yazı,sol yanınıza ve elinize sağlık. hep yazın biz şairler her cümleyi hayatı içer gibi bir solukta içimize çekeriz,ister şiir ister düzyazı,başarılar,saygılar
harsetle örülmüş her satır.....ayrılık yürek yangınlarına dönmüş........tebrikler.......teşekkürler.....
aşkı Ankarada yaşamak ve yıllar sonra Ankarada aşkı aramak.. Hüzünlüydü ama güzeldi..İnsanın içine ince bir sızı bırakıyor ve okuyup bitirmenize rağman o sızı hala devam ediyor.... bu Marifet işte. sizi kutluyorum..selamlar İbrahim bey.
Bu bir roman olsaydı elimden bırakmazdım; sabaha kadar, ne sabahı? Kitabın sonuna kadar soluksuz okurdum her halde; ya kitap okumayı ya da Ankarayı özlemişim, okudukça okuyası geliyor insanın bu yara bere içindeki anıarı...Aşk ta zaten hüzünlü lirik bir şiir değil mi? Her şeye rağmen şükretmemiz lazım...Normal kişiler hayatı bir ömür yaşıyorlarsa şairler bir hayatta bin ömür yaşarlar...Çok çok beğendim hem hüzünlendim hem de kapılıp gittim ahenkli satırlarda...Söyleyecek söz bulamıyorum, sizi okumak güzel; bu tarzda da sık sık yazmanız iyi olur sanıyorum paylaştığınız için teşekkürler, baki selamlar...
Öyle güzel anlatmışsınız ki şu anda Ankara'dayım sanki.Kaleminize sağlık....
Hüzünlü bir yürek ağrısı. Paylaşılmış ve paylaşılacak mutlulukların garından.
Selam olsun yüreğine dost.
Bu şiir ile ilgili 211 tane yorum bulunmakta