Sensiz Sessizliğim Şiiri - Gökhan Ta$tekin

Ben sana hep bela ve omuzlarında yük
Belki kalbim küçük ama sevgim kalbimden büyük
Soru sorma cevaba inan hiç yok takatim
O çocuksu aşkına bitmek bilmez şefkatim
Dünler bugünde öldü, bugünlerse yarında
Benim yalan hayatım iki tavla zarında
Bırak beni koşayım yorulsun ayaklarım
Belki bir gün gerçeği yalandan ayıklarım
Zaman hızlı, ömür yavaş, gençliğimi hiç sorma
Beni anlamak zordur boşuna kafa yorma
Nerde şimdi ellerin ve o simsiyah gözlerin
Bir ninni gibiydi aşk dolu o sözlerin
Yalanmış yaşananlar ve seni seviyorumlar
Ömrümün hikâyesini en iyi ölüm yorumlar
Bekleme gidiyorum artık vakit tamam
Ölüm çok tatlı geldi istesem de kalkamam
Uyudum bir daha uyanmamak üzere
Üstümde toprağım yok inan bana tek zerre
Ve yandım diri diri yangınımı çoğalttım
Ben bu saçlarımı hep kahırdan ağarttım
Kaderime yazılan ömür boyu keder
Ruhum bunu öğrense inan intihar eder
Seni aradım durdum şu uçsuz gökyüzünde
Hep yeniden doğardım o tertemiz yüzünde
Kanattın yüreğimi yapayalnız bıraktın
Ben hep sana yakınken sen bana hep ıraktın
Kelimeleri astım bak çamaşır ipinde
Seni seviyorum koptu çünkü o ipince
Kapıldım rüzgârına oradan oraya savurdun
Kalbimi verdim sana geldin sırtımdan vurdun
Ah benim ahmak başım vur kendini taşlara
Aldırma gözlerimden akıp giden yaşlara
Sen zavallı yüreğim ne haldesin kim bilir?
Hep sevenler mi yüzüstü terk edilir?
Yıkılsın tabularım, yakılsın günahlarım
İnan ki günahsızdı ağlamaklı ahlarım
Soğuk duvarda kaldı kalbimin sıcaklığı
Baksan da göremezsin alnımdaki aklığı
Sendin yaşam sebebim, sendin benim cennetim
Şimdi cehennemdeyim ve artıyor cinnetim
Sıra sıra mezarlar kalbimin ortasında
Gözlerim hala gençliğimin yasında
Bende ne sevda kaldı nede birazcık umut
Ben seni unutmadım ama sen beni unut
Artık ben yokum, benim varlığımda yok
Açım ama yüreğim yalan sevgilere tok
Kefenledim sevdamı yarın cenazesi var
Hiç üzme kendini ağlamak neye yarar
Günde beş fatihayla açlığımı doyur yeter
Sensiz sessizliğimi kalbine duyur yeter