Sensiz bir ömür daha geçti işte…
Sensiz, sessiz, ve ıslak.
Bir ömür, dile kolay, yüreğe zulüm
Gözlere nem sensizlik, nerelerdesin?
Tanrı adına söylenmiş o en güzel ilahi,
Nerede sesin? ..
Yalnızlık en büyük aşkım oldu hep ömürler boyu
Yalnızlık yalnız benim için vardı, senin için değil
En çok benim için ağladı gözlerim
Bir ömür daha geçti, ben hâlâ ölmedim!
Seni bulmadan olmaz, yemin ettim…
Nasıl çıkarım tanrının karşısına sensiz! ..
Bir ömür daha geçti işte, yokluğuna rağmen…
Gittiğinde ardından baka kalamadım bile
Gittin mi ki? ! . Yoksa hiç gelmedin mi? ..
Var mısın? . Kimsin? . Nesin? ! ..
Nasılsın? ..
Benim gibi yalnız mısın sende? ..
Olma ne olur, yalnızlık kötü, yalnızlık acı…
Sahte gülüşlerin, sahte bakışların,
Sahte rahatlığın adı yalnızlık…
Bir ömür geçti, sen yoksun…
Bir başka ömre, sağlık olsun…
Yaşadım en azından, umutla…
Acı her ömürde vardır zaten ve hep olacaktır.
Yine de yaşadım işte, sensiz, sessiz ve ıslak…
Yaşadım bir ömür, seni arayarak, seni yazarak.
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 02:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ChatlaC 07..02..2006
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!