Sensiz sessiz bir gemideyim.
Biliyorum okyanusun dibindeyim.
Sensiz yaşıyorum.
Yaşadım mı?
Bilemiyorum.
İlerliyorum
Yavaş yavaş
Sonsuzluğa...
Birden duraksıyorum.
Arkama bakıyorum, ilk kez
Derin bir boşluk var.
Kapanmayacak yara gibi.
Gülerek önüme dönüyorum.
Sonu olmayan mavi suları görüyorum
Ne kadar harika,ne kadar muhteşem.
Ve ben bu harikalar diyarında yalnızım.
Özel hissediyorum kendimi,
Ama bir yandan da içimi yiyorum.
Yalnızlık kadar kötü bir şey var mı?
Kayıt Tarihi : 20.7.2007 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezgin Özpınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/20/sensiz-sessiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!