Bazen bir cümlede kalıyor insan
Bazen sıkışıp kalıyor sessizce
İnanmak kabullenmek hiçbir şey olmamış gibi
davranmak istiyor
Ama o cümlede kalıyor işte
Ve susuyor sessiz sessiz
Zaman dedikleri kavramda buluyor kendini.
Sancılı bir sabır iradesi ve gözyaşı sessizliği
Boğazda düğüm düğüm kelimeler ve suskunluklar
Kalpte yaralı bir çırpınış
Titreyen eller
Ve bir tavan boşluğu
Oluk oluk yağmur yağıyor yanaktan süzülerek
Yalnızlığında birikiyor geceler boyu
Ve yine sessiz sessiz
Yine kimsesiz
Ve yine sessiz sessiz
Kayıt Tarihi : 13.5.2023 13:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!