Sensiz Seninle Dolu Günler

Karanlığın sesizliğinde,
Bir acı hüzün çiçeği açar yanaklarımda
Sen olur mat ışıklarda,
Gözlerimden süzülen yaş
Haykırmak isterim adını,
Sonu olmayan göklere
Ne yazık ki düğümlenir boğazım
Sessiz kalırım köşemde
Sonra bir sigara yakarım;
Her içime çekişimde kokunu düşlerim
Yalan yanlış olur beklentiler

Gözümün görmediği baharlarda
Çiçekler bırakırım kapına
Sahte de olsa filizlenir umutlarım
Oyuncağını kaybetmiş bir çocuk gibi,

Ürkek ve çekingen bakakalırım
Dikenli yollarında yürüdüğüm garip dünyaya

Dertlerimle yükselen dağlarımın eteklerinde
Birden sesin yankılanır
Duygusal bir müziğin ritmi edasında
Ninni olur kulaklarımda

Kaybolan hayalinin arkasından koşmak isterim
Koşmak isterim ulaşamasam da! ...
Sıcak yaz aylarında üşüdüğüme inanırım
Sımsıcak ellerini ararken
Yorgun düşerim şafak vakti
Kapanır ağır ağır göz kapaklarım!
Seni düşlediğim bir gece daha solar
Sonbahar yapraklarına imrenmek misali

Düşlerimin karanlığında kaybolup giderken
Son kez ardından bakarım
Bir gecenin daha bittiğini anladığımda,
Yine sensiz! ...
Seninle dopdolu bir güne daha
Merhaba demek zorunda kalırım
İster istemez! ...

1999