Çamuruna söverken çocukluğumda doğanın
Seyrine dalıyorum toprağın sihrinin
Nasıl da gelişigüzel serpivermiş canlılıları
Bir tabloyu tasvir eder gibi
Boğulmuşum boğulmuşuz beton yığınları arasında
Sesi baharın sesine karışıyor katarın
Ruhum atlayıp katardan başlıyor koşmaya
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta