Sensiz geçen günleri saymadım senden sonra
Sayarsam nefes alamam sandım..
Sensiz geçen anları biriktirdim bir bir..
Önce gitmek istediğimiz yerlere hayalinle gittim.
Yapmak istediğimiz her şeyi yazdım tek tek.
Sanki sen varmışçasına uyandım her gün
Ve sanki seninle bitiyor gibi sarıldım sana her başlayan geceye..
Uyandığımda odama vuran güneşe anlattım seni.
Kahvaltımı yaptığım masayla şakalaştık
Senin oturmadığın o sandalyeyle dalga geçtik..
Boğazımda düğüm olan her yiyeceğe çayım dost oldu aksın gitsin diye..
Sıkışan ruhumu kahvem ile sakinleştirdim.
Dolabımın içindeki eşyalarıma hazır ol defile başlıyor dedim her gün
Ayna sen oldu bana , beğendi beğenmedi söyledi ne varsa.
Giyindim süslendim her gün sana geliyormuş gibi gittim işe..
Huzurlu yaşayabilmek ve seni bu evde var edebilmek için her gün var gücümle çalıştım.
Yorulmadan biten günlerin ardından koşarcasına dünyama döndüm orda sen varmışçasına...
Kendime kaldığım o hayat kaygısı bittiği an..
İşte o an başladım anıları bıkmadan usanmadan tekrar tekrar yaşamaya...
Üzülme sakın , ben üzülmedim senden gittikten sonra.
Sen benden hiç gitmedin çünkü ben hep sende kaldım.
Seni sensiz yaşamayı öğrendim...
Özlem Dönmez
Kayıt Tarihi : 5.8.2025 14:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!