Sensiz Şehir Şiiri - Akif Kurt

Sensiz Şehir

Küçüktüm Gençtim Birazda Boş
Hiç Birşeyden Haberim Yoktu
Daha Ne Seni Bilirdim Ne De Sensizliği
Bir Adam Vardı
Ağlıyordu

Sakalları Uzamış Gözleri Kıpkırmızıydı
Dedim Abi Ne Oldu Neye Ağlıyorsun Nedir Seni Böylesi Yıkan

O Gitti
O Gitti Ankara Şuçlu
O Gitti İzmir Şuçlu
O Gitti İstanbul Suçlu

Dedim Abi Yapma Allah Aşkına Yapma
Ankaranın Ne Şuçu Olur
İstanbulun Ne Suçu Olur
Peki Bursanın Dağından Ne İstedin Be Abi

Dedi Bilmezsin Sen Küçüğüm
Şuçu Vardır
Gezdiğim Sokakların
Gezdiğim Caddelerin
Gezdiğim Her Yerin Şuçu Vardır

Ağaçlar Suçludur
Parklar Suçludur
Bir Ben Hariç Benden Gayri Herşey Suçludur
Dedim Ki Abi Nasıl Sevdin Onu Niye Sevdin Onu?

Dedi Kalbe Söz Geçmiyor
Sevdim Onu Ankara Suçlu
İstanbul Şuçlu
İzmir Suçlu

Güldüm Geçtim Tabii Ki Bende Adamcağıza Bak Dedim Bütün Ülkeye Suç Yükledi
Heryer Suçluymuş Bir Tek O Şuçsuzmuş

Şimdi Seni Öğrendim
Sensizliği Öğrendim
Bir Çok Şeyi Öğrendim

Şehrin Krokisi Masamda
Ellerimde Senin Resmin
Uyuyorum Uyanıyorum
Şehrin Ana Caddelerine C4 Montelerken Görüyorum Kendimi

Uyanıyorum Bir Rüyaymış Diyorum
Ben Miyim Bu Diyorum
Katilmiyim
Sensizyimim
Kimim Nerdeyim
Ben Miyim Bu Diyorum

Sonra Bakıyorum
Sensizlikmiş Beni Sokaklara İten Diyorum
Şehirlere Suçlar Yükleten
Beni Senden Eden Senszilikmiş Diyorum

Sonra Üzülüyorum
Ne Sen Varken Senle Yaşamayı Bildim
Ne De Sensizken Seni Unutmayı
İşte Böyle Ortada Biryerlerdeydim

Sonra Öğrendim Şuçlu Benmişim

25,06,07