Sensiz Şehir Şiiri - Yusuf Talha Arık

Gölgemle beraberim gene,
Bu karanlık gündüz vaktinde.
Gece ölmüşsün kalbimde,
Cesedin soğuk kalplerden birinde...

Andım, kaybolmak gölgemde,
O talihsizlikler mabedinde.
Yandım reddettiğin tekliflerimle,
Tek masum nokta kalmadı şu masum kalbimde.

Hava soğuk, insanlar soğuk;
Bu hava sensiz zaten boğuk.
Ben de kaldım burda soluk,
Bu aşk bahçesinde çimenler bile yoluk.

Kaldırımlar suskun, ezilmişler altında.
Yıldırımlar sen gibi altın tahtında!
Ruhum kaldırım misali paramparça,
Savurdun tüm dünyamı tutarsızca!

Şehirde nir beni anlayan kaldırımlar,
Bir de ona vuran yıldırımlar.
Bu şehri ayakta tutanlar,
Seninle inşa ettiğimiz sütunlar.

Dönmüşüm bir kuytu harabeye,
Boğuluyorum selinde, çaresizce!
Hayatım son kez ellerinde,
Ne olur, ne olur sevdiğini söyle!