Sensiz Sarhoş Şiiri - Bülent Şavkın

Uyandım açtım gözlerimi
Bir gün önceki sözlerini duydum
sanki rüyamda
Yeniden, yeniden yaralanıp kırıldım.
Zehirli bir hayat şarabı içmiştim sanki
Midem bulanıyor, canım çekiliyordu.
Bir kahve bir soda içsem dedim
Mutfağa sallanarak girdim.
Başımmı dönüyordu?
Başımı döndüren mi sendin?
Senmiydin, sözlerinmiydi yoksa?
Diktim sodayı başıma,
Kana kana içtim
Dünkü sözlerini içiyordum sanki
Yandı boğazım, gözlerimden yaş geldi.
Kahveye sordum aşk bu mu?
Taşarak, köpüklerini atarak yanıtladı
Adeta aşkın yokluğunu kanıtladı.
Küfrederek doğan güne
Hayata, aşka, rüyaya, düne
Boş odalara bakarak döndüm
Sensizliğe demirlemiş yatağıma...

(15.01.2002
Çiftehavuzlar.İST.)