Sensiz Sana Alışmak Şiiri - Hasan Özünal

Seni sevmemenin adı ızdırap
Sevmek ise işkence.
Seninle gündüzler çile
Sensiz gündüzler gece
Sensiz geceler bir bilmece.
Seni sevmemek bir işkence
Seni sevmek ızdırap
Seninle de sensiz de hayat,
Tam bir azap...

Sana açılan kucaklar hep kor doluyor
Açtığın kucaklarda ise
Gül yerine diken oluyor
Gül sayıp da gül yüzünü kokladıkça
Gönüldeki güller soluyor
Bu gün olmadı yarın derken
Seninle sensiz bir ömür doluyor...

Halinden anlamak anlayışsızlık
Halimden anlamamak anlayış.
Vermek doğal bir hak
İstemek doğal bir haksızlık.
Senle olmak bahtsızlık
Sensiz olmak şanssızlık.

Rüyalar bir hayal olsa da gerçek
Gerçekler sanki bir kâbus
Sensiz dünya zehir dolu bir fanus.

Gül atsam taş olup başın yarıyor
Taş atsan bağrımda bir gül olup kanıyor
Gönlüm sultanını bir sen sanıyor
Seninle gönlüm deprem içinde
Sensiz iken her gününü cehennem sayıyor.

Senin adın sevmekle bir dilimde
Seninle bir cennet var hayalimde
Seninle o cennet yakıyor kavuruyor
Sensiz kocaman bir hiç var sanki elimde

Senle olmuyor
Sensiz olmuyor
Seninle sensizlik hiç olmuyor.
Çaresi sensizken seni yaşamak
Başka çözüm yolu kalmıyor...