Kara bir hançer saplı bu perişan yüreğe
Halbuki bir zamanlar pespembeydi bulutlar
Hangi gamı yüklesem çıkacak bir dileğe
Kaf dağı arkasından göz kırparken umutlar
Gülmek yasak yüzüme uzaktan bakar güneş
Karanlığa gömülür sensizlikte her yanım
Hayat denen bu yolda kimse olmaz ruha eş
Nefes bile alamam yandıkça yanar canım
Mutsuzluğun dibine düştü yine düşlerim
Doğmayan sabahlara geceden hasret kaldım
Güllere uzanamam kanar durur ellerim
Hayalin perde perde sensiz rüyaya daldım
Gecenin ayazında canımın feri söner
Ellerim buz tutuyor aşkınla yanar yürek
Sensiz geçen her anım gün karasına döner
Ruhuma toprak atar hasret denilen kürek
05 Şubat 2014
Rasim YılmazKayıt Tarihi : 10.2.2014 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!