Sensiz rüyalar Şiiri - Özgür Akdoğan

Saat on ikiyi çoktan geçti
Göz kapaklarımda nöbet tutan hayalin,
Yavaş yavaş aralıyor yüreğimi
Ne o vazgeçti nöbetten,
Nede ben beklemekten.
Yani sen olamadık,
Birbirimizi bırakamadık!
Duvarda can bulan anıları birlikte izliyor,
Bazen gülüyor bazen hüzünleniyorduk.
Arada izin veriyor yorgun gözlerime hayalin
Ve gizleniyorum yatağıma.
Arada bir de olsa,
Sensizliği tadıyorum rüyalarımda
Ne bir acı nede pişmanlık uykularımda…
Taki sabah olup, günün ilk ışıkları
Göz kapaklarımı aralayana kadar.
Yine seni getiriyorlar bana
Yine sen bakıyorum dünyaya.
Biçare bekliyorum akşamları
Ve dua ediyorum, sensiz rüyaları….