Seninle gördüm güneşi sensiz onun sıcaklığını neyleyim
Herşeyimi alıp birlikte gittin buna ben kaderim mi deyim
Ben seni sevdim senden başkasına sevdiğim diyemeyim
Bu yüreğimi sana esir verdim ben bu dünyada gezmeyeyim
Bu yaşadığıma gezmek denir mi bilemem artık bunca beden
Ömrümde hasretliğini doyarak yaşayarak içinde hisseden
Çok sevdim bu dünyada acep bunun ne kadarını görebilirsen
Razıyım cezama çek dersen çekerim inan ne gelirse kaderden
Işığın sıcaklığın kaybolsa bile kalbimin ateşini söndüremezsin
Bu gönül sana bağlanmış başkalarını içinde hissedemezsin
Ben buradayım sen o dünyada yalnız başına kiminle gezersin
Bilmiyorum ama canım duygularımı bilirsin beni yok edemezsin
Gece olunca güneş yok olur ama ay ışığı yetmez bana
Gönlüm seni ilk tanıdığım anda söz vermişti hatırlasana
Ben sözümde durdum sense çabukça kaçtın baksana
Canımdan can aldın birlikte toprağa bıraktırmasana
20.03.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 20.3.2008 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşimin sıcaklığı ve onun yuvama verdiği ışık ve sıcaklık unutulacak gibi değil.Şu an hep anıyoruz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!