*Sensiz Ölüyorum

Rûhu teslîm zamânı, nefesim son deminde
Semâdaki melekler; indi, hepsi zemînde
Dilim son duâsında, belki de son yemînde
Göçüyorum Dünyâ'dan, gözlerim seni arar...

Buraya kadar ömrüm, doldu bak işte vâdem;
Nihâî yaşlarını döküyor çeşm-i bâdem
Sensiz ölmek yazılmış, alın yazıma mâdem;
Gözlerim kapanınca, gelişin neye yarar? ..

Şehâdeti getirdim, kimsecikler duymadan
Ecel tez yakaladı, daha sana doymadan
Kopardı bizi bizden, yastığa baş koymadan
Senin sarmadığını, artık kefenim sarar...

Hûri kızı karşımda; süslenip hazırlanmış
Bir sürü köşk-ü revân; döşenmiş, hasırlanmış
Orda dâhi adımız, birlikte hatırlanmış
Zülfündeki telleri, senin isminle tarar...

Sensiz, Cennet Ehli de sanki bana yabânî
Rabbin, gücüne gitsin istemiyorum hani
Bilsem ki, tutup sana götürecek Zebânî;
Hiç vakit kaybetmesin, kimse görmesin zarar! ..

Zentralklinikum Schwabing / Münih