Sensiz ölüyorum Şiiri - Yasemin Güven

Nerden başlıcamı bilmiyorum ne söylemem gerek nasıl anlatayım kestiremiyorum...
Hangi cümleleri kursam yada hiç konuşmasam sadece yüzüne baksam...
Ellerinden tutup yada direk boynuna sımsıkı sarılıp ağlasam mesela...
Anlayabilirmisin içimdeki bitmeyen acılarımı kırıklarımı nefes alayamayışımı...

Çok yorgunum kalbim ruhum bedenim hatta beynim bile yorgun tarifi yok...
Bazen uyumak ve bir daha uyanmamak istiyorum hiç dokunmasınlar öylece kalayım...
Biliyormusun o kadar özledimki seni kimse doldurmuyor yerini olmıyor...
Her yerde her yüzde seni arıyorum senden birşeyler bulurum diye...

Sen öyle tarifsiz birisinki kimse senin yerine geçemiyor belkide ben istemiyorum...
Her saniye aklıma geldiğinde canım niye bu kadar çok yanıyor niye alev alev içim...
Keşke diyorum keşke ama her keşke dediğimde senin yokluğunda bin defa ölüyorum...
Sensiz ölüyorum sol yanım neden diyorum beni bir başıma koyup gitti girdi kara toprağa...
Bir sen varsın canım abim şimdi yapayanlız kaldım şu yalan dünyada kimsesiz...

YASEMİN GÜVEN