Sensiz olmuyor Şiiri - Tuncay Akdeniz

Sen aşkım de,bende sana mübarek,
Anladım ki çölüm,sensiz olmuyor.
Uzaktan bakışla,doymuyor yürek,
Anladım ki dilim,sensiz olmuyor.

Adını anarım,her niyazım da,
Dört mevsimin,baharında yazında.
Ben sana aşığım,gülün hazzında,
Anladım ki gülüm,sensiz olmuyor.

Nasıl geçti bilmem,Yaz bahar kışım,
Kanadı kırılmış,garip bir kuşum.
Hayat bana zindan,yanlız kalışım,
Anladım ki halim,sensiz olmuyor.

Yaralı bağrımı,deşer dururum,
Gam keder hüzünle,yaşar dururum.
Kerem gibi yanar,pişer dururum,
Anladım ki külüm,sensiz olmuyor.

Yanlız yaşamayı,aklım basmıyor,
Şu yürek ağrımı,ilaç kesmiyor.
Dilimi sustursam,gönül susmuyor,
Anladım ki solum,sensiz olmuyor.

Gurbet ellerinde,çilem bitmiyor,
Şu gönül hanemde,bacam tütmüyor.
Düşenin elinden,kimse tutmuyor,
Anladım ki elim,sensiz olmuyor.

Tuncay bu sevdadan,dönemem geri,
Yarsiz çekilmiyor,dünyanın kahri.
Veren alır cani,bu hakkın emri,
Anladım ki ölüm,sensiz olmuyor.