Sensiz Olmuyor! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Sensiz kışa döner baharım yazım,
İçim kan ağlarken tükendi sözüm,
Senden uzaktayım gülmüyor yüzüm,
Gönlüm hüzünlenir sen olmayınca

Sana varmak için engeller aştım.
Aşkın deryasında ateşe düştüm,
Günler aya döndü saate küstüm,
Zamanım geçmiyor sen olmayınca...

Efkarlıyım dostlar işte ahvalim,
Yemişim hayattan büyük bir çalım,
Yokluğun işkence dön gel be zalim,
Yatağım kor ulur sen olmayınca...

Şair Bozçalının canı kafeste,
Gülmeyi unuttu tebessüm hasta,
Sensiz geçen her gün in anki yasta,
Sevmeyi unuttu sen olmayınca...