Sensiz Olmuyor Şiiri - Hüseyin Polat 2

Gün gecenin koynuna girerken ağır ağır
Ürkek gözlerin gözlerimi usulca terkediyor
Ya şiirler birer dilsiz, ya muhatabım sağır
Ya kelimeler korkak, kalbimde düğümleniyor

Bir elimde gecikmiş zamanları tutuyorum
Öbür elimde akkor gibi sevdan duruyor
Senden bir iz ümidiyle rüzgarı kokluyorum
Ciğerime zehir zemberek hasretin doluyor

Ne bir sesin geliyor uzaktan, ne bir selamın
Düşsem yoluna köprüler yıkılıp gemiler yanıyor
Söyle neden bana kızıl ufuklar gibi uzaklığın
Yaklaşsam gök deliniyor, yıldızlar düşüyor

Bilmem nereye saklayıp unutsam yokluğunu
Her yerde hatıran, bir gülümseyip bir kayboluyor
Güneşi tutsam doldurmuyor ellerinin boşluğunu
Kağıt yanıyor, kalem donuyor, sensiz olmuyor.