Sensiz olmuyor…
Gözlerim seni arıyor, durma gel neredeysen,
Bakışlarımda görünmezliğinin, çığlıkları var,
Ürperdi içim, sensiz duygularda boğuluyorum,
Öldürme ruhumu, gömme umutlarımı karanlıklara…
Bu ömrün sahilinde, çıplak ayakla yürüyorum,
Deniz dalgalı ve kıyıya dökülüyorum rüzgârla,
Yanımda ol taş sektirir gibi, ruhun dokunsun
İhtiyacım var aslında, sensiz olmuyor…
İnan olmuyor gece yoksun, gündüz görünmez,
Bedenim soğukta kalmış, hareket etmez,
Sensizliğin ağırlığı her çöktüğünde, ruhum eziliyor,
Yüzümdeki mutluluğu, hüzün alıyor yavaşça…
Oktay ÇEKAL
07.07.2012-08.45
Kayıt Tarihi : 8.7.2012 12:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/08/sensiz-olmuyor-191.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!