Kimseler tutmuyor senin yerini,
Sen lazımsın bana, yerin dolmuyor.
Denedik kaç kere ayrı kalmayı,
Görüyorsun işte, sensiz olmuyor.
Sen varken yanımda herşey bambaşka,
Yanımdayken çiçeklerim solmuyor.
Bak nasıl da boyunları büküldü,
Onlar bile gülüm, sensiz olmuyor.
Başkasını duymaz, işitmez oldum;
Sanki kimse hatırımı sormuyor.
Sakın ayrılığı ağzına alma,
Olmuyor güzelim, sensiz olmuyor.
03 Kasım 1994
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 26.4.2010 10:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/26/sensiz-olmuyor-157.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!