Sensiz olmuyor! Şiiri - Hüseyin Varyeter

Daha ne akşamlar olacak,
Güneşler doğacak gönlümüze!
Daha ne hasretler duyacak,
Heyecanlar dolacak gönlümüze...

Sen uzaklara gidince,
Ben seni özleyince...
Her gece gireceksin,
Dolacaksın gecelerime...

Açacağım kollarımı yanlarıma,
Koştuğunu görünce bana doğru,
Konduracağım iki yanağına,
Buselerimi,hasretle dolu dolu...

Böyle avutacağım gelmeyince,
Kendi kendime teselliğ bulacağım.
İnandıracağım geldiğine gözlerimi!
Belki de saracağım boşluğa kollarımı...

Sonunda yalanmış diye üzülüp,
Sensizliğe koca gece ağlayacağım.
Gözyaşlarımı sildiğim mendilimle,
Tekrar çıkmak için sabaha, uyuyacağım...

Böyle kaç gece geçecek sensiz?
Avutamayacak beni hiç bir şey...
İlle de isteyeceğim YARADAN dan,
Yalvarırken olacak gözlerim kan çanağı gibi birşey...

Anlatamıyor aşkımı,kelimeler yetersiz.
Nereye baksam herşey sensiz...
Allah ım ne olur bırakma yalnız
Herşeyin tadı senden habersiz...

Durup duruken duvarlar üzerime geliyor.
Giysilerim boğuyor,sıkıyor...
Yatak,yorgan,yastık batıyor,
Sensiz olmuyor,işte olmuyor! ..