Uykum bölünür ve seni düşünürüm
Sen sarmadikça beni ben hep üşürüm
Ecel gelse ne ben sensizde ölmüşüm
Sensiz olmuyor sensiz yapamıyorum
Ne sabır kaldı ne gücüm yorgun düştüm
Dik duramadım kadere boyun büktüm
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
