Sensiz Olmaz Şiiri - Bahadır Koç

Demesinler üzüldü,ağladı diye
gözlerinden yaşların,
nasıl süzüldüğünü tarif etmesinler
hissettirmesinler üzüntünü bana
hiçbir ses benzemesin hıçkırığına
gözlerinin rengi bulunmasın hiçbir tonda
üzülürüm bir benzerine rastlarsam
İçim burkulur bir tuhaf olurum
ne bileyim işte;demesinler bana
üzüldü,ağladı bugün bir tuhaftı
selamını dahi esirgedi diye.
Yakamozların ışıltısı değil
bu renk cümbüşü bu parıltı
gecelerin ayazında,
vazgeçilmez akşamların yalnızlığında
sessizlik hükmünde,
bir tebessüm hepsi şimdi
İçim eriyor
bir bütünüm seninle sanki tüm yarınlarda
gözler kapalı,dudaklar mıhlanmışçasına
sadece mutluluk arıyorum
gönlümdeki binbir heyecanla
vazgeçmediğimi hissettiren
dudağımdaki,yanağımdaki o ufak utançla...