Sensiz olmaz çünkü, senin olmadığın hiçbir yer keyif vermiyor bana. Sensiz çıktığım yolculukları yapmamış, sensiz yediğim yemekleri yenilmemiş sayıyorum. Sevgilim, ben sensizken ölüyorum...
Sensiz olmaz çünkü, sensizlik ölüm gibi bir şey. Beni bu hayatta varlığın tutuyor. Nefes almamı, her güne umutla uyanmamı ve her gece huzurla uykuya dalmamı sadece senin varlığın sağlıyor. Sen olmazsan uykular haram, sabahlar günah bana…
Sensiz olmaz çünkü, bu dünyada iyiliğe dair ne varsa seninle öğrendim ben. Tüm yalanlardan, tüm ihanetlerden seninle arındım, yeniden doğdum. Senden önce bildiğim her şeyi sildim, yok ettim. Gidersen, sen de beni yok edersin…
Sensiz olmaz çünkü, mücadelelerle dolu bu hayatta sen benim güç kaynağımsın.Sen olmazsan, ben hiçbir mücadeleden galip çıkamam, her seferinde yenilirim. Sen olmasan, bir kenarda kaybolur giderim, yok olur biterim.
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta