Sensiz Olmaz Şiiri - Emine Sönmez

SENSIZ OLMAZ

Yalnılığım ile başbaşa kaldım,
Yine keder, yine elem, yine sen.
Hasret yarasından derbeder oldum,
Ölürmüsün, bir kez selam göndersen.

Pınarlar kurumuş, akmaz artık su,
Uzaktan geliyor yarın kokusu,
Yaptığın, insafa sığmaz doğrusu,
Kıyamet mi kopar birkez gül desen.

Cennet bahçesiydi gönlüm seninle,
Bahçemi tarumar etme elinle,
Gonca - gonca güller açar sevginle,
Mis gibi kokardın, açan gülde sen.

Bakışların ipek tüle benzerdi,
Sevda bahçemizde, ceylan gezerdi,
Geçeceğin yola, güller bezendi,
Haber gönder, eğer gelmiyeceksen.

Isıtırdı beni gülen gözlerin,
Hayata bağlardı, tatlı sözlerin,
Suyu olsam kurumuş denizlerin,
Bir damla kalmasın, yüzmeyeceksen.