Sensiz Olmayacak Şiiri - İbrahim Dikmen 2

Papatyam
Sensiz geçen kaçıncı gün
Kaçıncı gece boynu bükük kaldığım
Hiç doğmasını istemediğim güneş
Ve sensiz uyandığım kaçıncı sabah
Ağlayarak aşındırdığım yollar
Kokunu bıraktığın o sokaklar
Ahu gözlüm
Yüreğimin yegane sahibi nerdesin
Nerede sin papatyalarımın asil prensesi
Bir adam ağlıyor senden mahrum bıraktğın
Ağlıyorum da gözlerim den yaş akmıyor ki
Zehir gibi yüreğime akıyor hasretin
Nasılsın gülüm desen mesela
Yada iyiyim gül kokulum merak etme desen
Canımın içi
Sensizlik cehennem gibi bilesin
Öptüğüm kahve koyusu gözlerin
Tuttuğum narin ellerin geliyor aklıma
Okşadığım gece karası saçların birtanem
Yüreğimin her çarpışın da öptüğüm
Sevda yüklü yüreğin geliyor aklıma
Ahhh
Şimdi bilsen görsen halimi
Göz pınarlarım kurudu papatyam
Dilim lal oldu aklım ziyan bilesin
Sensiz olmuyor güzel gözlüm
Sensiz olmayacak bilesin
Ben senin le bir ömür istedim
Senin le yaşlanıp seninle ölmek ti dileğim
Nefesin nefesim de olsun istedim
Sevgiyle saran kollarının arasında uyumak
Gözlerinin koyusuna bakarak uyanmak istedim
Güzel papatyam söyle bana şimdi nerede sin
İyimi sin onu bile bilmiyorum
Gölgeni bile esirgedin benden
Hiç mi hatırım yok
Hiç mi özlemedin gül kokulunu
Bak bir adam ağlıyor uzakta yanıbaşında
Bir nefes kadar yakınındayım
Ben her gün senin ismini sayıklıyor ken
Hiç mi aklına gelmem hiç mi can tanem
Bilir sin sensiz yaşayamaz bu adam
Sensiz nefes alamaz çocuk bakışlın
Bilirsin senin için can dır bu adam
Bak bu adam için için eriyor ahu gözlüm
Bu adam yok oluyor her gün bilesin
Kahır yüklü her gecem
Bitkin hayattan ümidimi kestimiş
Bir adam sarhoş çıkıyor her gün meyhaneden
Artık dost oldum kadehlerle
Bir teselli arıyorum meylerde
Bir şarkı çalıyor derinden derinden
Bende yanmışım senin gibi arkadaş
Sana da benim gibi içtiren mi var

Ahu gözlüm neredesin sen sensiz olmayacak...