Sensiz Olmalıyım Şiiri - Yılmaz Tosun

Sen…
Sen varya sen ,
Öyle bir işledinki içime ,
Sen olmadan yaşayamamaktan korkarken,
Şimdi sensiz hayaller kuruyorum…

Senin yokluğuna nasıl dayanırım derken,
İçimdeki sessiz çığlık ile koptun,
Çekip ansızın gittin benden…
Seni bunca tarifi imkansız aşk la severken..

Niye gittin,
Neden terk ettin beni,
Hiçmi sonumu düşünmedin
Hiçmi acımadın,
Hiçmi sonum olacağını bile bile kaybolup yittin,
Şair hayalimi bir başına,
Aç kurtların sofrasında bırakıp gittin…

O gece
Gözlerime bakmadınmı,
Yastığımda uyuyup,
Hadi gel diye ardımdan yakarmadınmı,
Arabada karşılıklı ağlarken,
Seni ne çok sevdiğimi anlamadınmı…
Kara gözlüm,
Ölümüne sevdam anlamadınmı.

Ayırmak istediler ikimizi,
Parçalamak istediler bedenlerimizi,
Bacaklarımda aşkının izleri kaldı,
Çok acı çektim ,
Ama senin yokluğunun verdiği acıyla kıyaslamam bile,
Sen yaktın kül ettin sevgimizi…

Nikahımız istanbulda akvaryumda olacaktı,
Adı Zeynep dediğimiz,
Dünya tatlısı bir kızımız olacaktı,
Saçlarını annesinden çalacaktı,
Kap kara saçları,
İnci boncuk gözleri yüreğimi cayır cayır yakacaktı.
Gamzeleri annesinin göğsünde sım sıcak kaybolacaktı,
Bir kızımız olacaktı gözlerini ,
Benim hayalimden,
Annesinden alacaktı..

Çok özledim seni güzelim,
Dilimde yasaklanan adını andıkça,
Yüreğim yangın yerine dönüyor,
İçimde tarifi imklansız fırtınalar kopuyor,
Sen yoksun hayalim
Senden sonra başkente güneş hiç doğmuyor,