bahar gelse de,
papatyalar açsa da
gözlerin, ah o gözlerin
beni benden alan gözlerin olmassa
ne baharım gelir
ne papatyalarım açar.
gözlerim yokluğundan kör olur
kulaklarım işitmez olur
ah o gözlerin var ya beni benden alan gözlerin,
aşk kokan mis kokun,
gül gibi yüzün onlar olmassa bende sensizim,
sen herşeyimsin
papatya yaprağı bile sensizken solar,
gülün dikeni bile sen yokken ağlar
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta