Sensiz Olmak Şiiri - Ümit Yaşar Oğuzcan

nerde o denizim benim, lekesiz gökyüzüm?
hani o içtikce susuzlugumu arttıran çeşme?
kim götürdü bakışlarımı, ne oldu gözlerime?
hani benim ellerim, ayaklarım, saçlarım, yüzüm?

bu ben degilim besbelli, bu bir başkası!
gözlerim yabancı bakıyor gözlerime aynadan
o kim? böyle durup durup beni aldatan?
besbelli bir oyuna gelmişim açıkcası

birini sevmişim besbelli, beni koyup gitmiş,
ondan şimdi aradıgım hep o, hep ben!
o ikisi kırmış beni, yıkmış , incitmiş

şimdi bilmedigim bir şarki her yerde söylenen;
sevinçten , mutluluktan , sevgiden uzak.
ne acı! senin olmak , sende olmak , sensiz olmak!