Sensiz olmak mı? Şiiri - Uğur Musab Şahin

Çanağımı yalarken,
Dostumdu kardeşim,
Kurt dediğin aç da kalsa,
Köpekleşmedi eşim.
2025

Hayâ kadında ziynetti, zillet oldu.
Çarşaf, mahremini örterdi çul oldu.
Kravat takanı, paraya tapanı oldu,
Kula kul olan gönüllü köleler de var..
2025

Hakkımda konuşmadan,
Hakkında bildiklerimi düşün.
Yoksa yükselttiğim kadardan,
Daha tez ve sert olur düşüşün.
2025

Ekmek parası mücadelemiz,
Bazen hayat, bazen ecelimiz.
Hem ferimiz, hem mecalimiz,
Biz ekmeksiz doymayız.
2025

“Seçilmiş ırkız” diyor,
Binyıldır vatansızlar,
İblis kanat geriyor,
Gördükçe içim yanar..
2025

Ey! Kanaryam,
Sen öttükçe kanar yaram.
Gülü, bülbülü sana hayran,
“Yeter artık bu feryadın..
2025

Sensiz olmak mı?
Sensiz kalmak mı yalnızlık?
Kalabalık sokaklarda yalnızım ben,
Saklanacak yer arıyorum kendimden..
Merhamet dilenmiyorum kimseden,
Ne senden, ne de kendimden..
Yalnızlık bile daha yalnız benden.
Yalnızlıkta bıkıp usanmış herkesten…
Çok bedeller ödemiş bol keseden.
Sevip sevilmediklerinden…
Sevilip sevemediklerinden,
Onca yürekten, onca dillerden
2025

Beş yıl oldu sen gideli,
Oysa daha dün gibi..
Korktuğum kadar yokmuş,
Cehennemin dibi.
2025

Kadının şirreti başının belası,
Kocasının, sabah verilir salası.
Veya adamı zıvanadan çıkarır,
Sonra kendine kesilir faturası.
2025

Bilmem kim dost, kim düşman,
Belki tutup kaldırdığım eldir,
Beni o sırtımdan vuran..
Bana yalan sözler düzen dildir,
Kalbimi kıran, kırdıran..
2025