Sensiz Olmak Şiiri - Levent Kızıldağ

Sıcak bir haziran gecesi,
Yüklenmişim sensizliği,
Yürüyorum şehrin sokaklarında.
Bu gözlerin, bu ellerin
Işte bu da saçların diyorum.
Her köşe başında
Senden birşeyler arıyorum.
Sonra,
Sensiz bir haziran akşamını bekliyorum.
Gün ışıldarken,
Tüm umutlarımı yüklemiş doğaya.
Bitsin bu sensizlik diye,
Uzatıyorum ellerimi Tanrıya
Ama umutlar yitirilmiş hepten..
Öyle sinmişsin ki içime
Atmak istesem atamıyorum
Ölmek istesem ölemiyorum
Umutlar, sanki ufukta kaybolan gemi
Belki de alnımdaki çizgiler
Böyle istiyor:
Seni sensiz sevmemi..