Alıp başımı yaban ellere;
Gitmek istedim,sensiz olmadı.
Kerem gibi bu aşkın yoluna;
Yanmak istedim, sensiz olmadı.
Gelmeyi bilmedin gittiğin yerden;
Herkes bir şey söyledi hep ayrı telden;
Bir güneş gibi battığım yerden!
Doğmayı denedim, sensiz olmadı.
Bu derdin üstüne dert, yok sanıyorum.
Ben hüzünü,herkesten çok tanıyorum.
Şu yaşlı gözlerimden utanıyorum;
Gülmeyi denedim, sensiz olmadı.
Kul okyay'ım; Gündüzü geceye kattım!
Belki döner diye hep yollara baktım.
İlmeği kaç kare boynuma taktım;
Ölmeyi denedim, sensiz olmadı.
Hanifi OKYAY 25.07.2008 /23:30
Kayıt Tarihi : 5.10.2017 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)