Bu gece
Sensizliği koydum masaya
Meze olarak
Önce o üzüm karası
Gözlerinden başladım
Dert yanmaya
İçtiğim her yudumda
O güzel gülüşü geliyordu aklıma
Sensizlik acıtmıyordu yüreğimi de
Sensizliğe içmek
Dokunuyordu bana
Bu zemheri ayazında
Ve seni yıllar sonra
Yarım kalmış bir şiir de
Ve boş kadehlerde arıyorum
İzini sürmüyorum dar sokaklar da
Ve sen derin uykudayken
Odanı ısıtan güneşi beklemiyorum artık
Bu gece
Sensizliği koydum masaya
Meze olarak
Bir nebze olsun
Seni anımsamak için
Nasıl olsa..
Sarhoşluğumda unutacağım seni diye
Sensizliği koydum masaya
Kanasa da kalbim
Seni içtim her yudum da
Bu gece
Sensizliği koydum masaya
Ve son olarak da
O gidişin geldi aklıma
Hıçkırıklar düğümlenmişti boğazında
Ve şimdi
Bende de olduğu gibi
Sende ağlamıştın giderken
Ve ben parçalara bölünerek
Terk etmiştim yüreğini
Bu gece
Son kez seni içtim
Kana, kana doya,doya
Sensizliği koymuştum masaya
Yarım kalmış bir şiir de aradım seni
Bulamadım..
Ağladım..
Ve göz yaşlarımın değdiği her sayfaya
Sensizliği yazdım..
Nasıl olsa..
Nede olsa..
Sensiz ölecektim
Ve bu yüzden
Bu gece
Sensizliği koydum masaya
Ve o üzüm karası
Gözlerinin boşluğun da
Ölüme susadım..
Her satırda…
27:08:2008
02:15
Kayıt Tarihi : 14.9.2008 15:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!