Kapatınca gözümü gelip gözümün önünde beliriyor hayalin...
Açınca, bizzat sen oluyor gördüğüm her şey...
Aynada baktığım yüz sen oluyorsun mesela,
Yürüdüğüm yollarda denk geldiğim çiçekler...
Mevsimine göre renk alan çiçekler... Sen oluyorsun!
Renkler sen oluyorsun sonra...
Duyduğum tüm seslerin rengi sen oluyorsun..!
Bir bülbülün dertli nefesi de...
Ayrılıklara gebe bir vapurun dalgaları perişan eden sesi de...
Çok uzaktan gelen, hiçbir durakta durmayan ama hiçbir yere gitmeyen trenin kulakları sağır eden sesi de...
Sen oluyorsun işittiğim tüm sesler...
Desibel ayrımı yapmadan üstelik...
Kulağımda maziden kalma dertli bir beste,
Dilimde hiç tamamlanmamış cümleler...
Elimde sönmeye yüz tutmuş son aigaramla yürüdüğüm yollar sen oluyorsun sonra..!
Nereye gittiği belli olmayan, nereden geldiği bilinmeyen yollar...
Selvi ağaçlarının, “ulan Eylül gelse de dökülsek” diye hayıflanan yapraklarıyla gölgelenen...
Güneş ışınlarının gelme açısıyla orantılı şekilde göz kamaştıran yollar hep sen oluyorsun!
Gördüğüm her şeyin sen olduğu,
İşittiğim her şeyin sen olduğu,
Bizzat sen olan yürüdüğüm yolları aşıp vardığım yer de sen oluyorsun!
Yorulup mola verdiğim yer sen...
Yılıp, vaz geçip gitmekten...
Kaldığım yer sen!
Geri dönüşlerim sen oluyorsun, geri döndüğüm yer sen!
Bir akşam serininde çıktığım yolculuk sensin!
Sana varmak için çıktığım Yola çıkarken yanıma aldığım erzağım sensin!
Kısacası benim sevdam...
Yol sensin, yolculuk sen...
Yola çıkılan umut sensin, sensin yola çıkarken veda edilen!
Ruhum, çıkıp bulutlar üzerine Evliya Çelebi olsa...
Ve seyrelese alemi, tepeden tırnağa... ve yazsa gördüklerini...
Gördüğü her nesne sensin,
Gördüğünü yazdığı divit kalem sen.
Çelebi, bizzat sensin... ruhum sen!
Sen varsan dünyam şen...
Ve şen kahkahalarımın sebebi yine sen!
Kahkalarım sensin en acı, en keder halimde...
Ruhun teslim olmuşken, takadi kalmamışken savaşmaya...
Kaybettiği savaş sensin, savaştığı meydan sen!
Dönüp dolaşıp, varıp varamayıp huzur bulduğu dergah sensin.
Kapatınca gözümü, gördüğüm hayal sensin...
Nefes alıp verdiğim, belki çoktan öldüğüm hayat sen!
Kayıt Tarihi : 7.11.2022 17:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!