Sensiz ne gün, ne de gece bitiyor!
Öylesine seyrediyorum bom boş dünyamı.
Güneş bir kere doğmaya görsün,
Çiçekler soluyor, güller soluyor,
Mevsimler geçiyor, yıllar geçiyor,
Şakaklarıma da birkaç beyaz düşüyor,
Dayanamıyorum; Sensizliğe alışamıyorum,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta