Sen kalbimin nasıl üşüdüğünü
Bilmedin daha.
Nasıl soğuk, nasıl ayaz olur bilmedin.
Yürek nasıl ikiye ayrılır.
Yaşlar nasıl yürekte kalır dışa akmadan.
Ve nasıl ağlarım böylece sessiz.
Umudumun iplere dizildiğini,
Ucu sendeyken ipe nasıl sarıldığımı
Görmedin daha…
Ellerine hasret gözlerimi yumduğumu her akşam
Yüzlerce sevsem seni doymadığımı bilmedin.
Ölümün her herkese ölüm olduğunu,
Kalbim durmasa da ölü olduğumu,
Elerimi açınca güvercin uçtuğunu,
Sensiz ne kadar fakir olduğumu bilmedin…
Kayıt Tarihi : 30.1.2010 21:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sibel Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/30/sensiz-nasil-fakirim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!