Sensiz Mutluluk Şiiri - İbrahim Çınar

Gökyüzünden akan mavi nehir
Döndür artık içimdeki
Mutluluk değirmenini
Ne umutlar öğütmüşüm içinde
Durdursana
Şu gözlerimden akan yaşları

Mutluluk dört yapraklı yonca
Ara ki bulasın gönül bağında
Dertlerim çiçek gibi açmış
Sular dururum hep gözyaşlarımla

Dört mevsim akar durur
Gözlerimden hasret pınarları
Efkar ise
İçimde sönmeyen bir yanardağ gibi
Savurur küllerini durmadan
Sol yanıma

Uçurmuşken gurbet kuşları
Ömründen en güzel yılları
Anladım ki
Kimi varlığıyla sevilirmiş
Kimi de yokluğuyla