Bilsem ki, Dünyâ'da mekân var sensiz;
Hiç durmaz, oraya uçardım dilber!
Utanmak bilmeden, hemi de densiz;
Tereddüd etmeden kaçardım dilber!
Karşıma çıksaydı, dil-rubâ peri,
Unuttursa bana, senli günleri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla