Hazan gelince gönlüm, nedense efkarlanır.
Her akşam batan güneş, gönlümde doğmaktadır.
Her ışığı gönlümde, dağıtırken efkarı
Var oluşun esrarı içimde yatmaktadır.
Her gece seyrederim, mehtabı hasretinle.
Bedenim yalnız ama, ruhum her an seninle.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
