Hazan gelince gönlüm, nedense efkarlanır.
Her akşam batan güneş, gönlümde doğmaktadır.
Her ışığı gönlümde, dağıtırken efkarı
Var oluşun esrarı içimde yatmaktadır.
Her gece seyrederim, mehtabı hasretinle.
Bedenim yalnız ama, ruhum her an seninle.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
