Sensiz Kirliliklerim Şiiri - Cem Erk

Hangi çıkmazlardayım ki ben yüreğim dağlanır?
Hangi acılardayım ki ben kimsesiz sızılardayım?
Nereye dönsem bir hançer saplanır
Meğer yıllar nasılda harap etmiş umutlarımı.

Gölgelerin içinde sana ait bir tını
O da yalanmış bütün sesler gibi
Sol yanım acır hafiften
Duvarlara çarpıp gelen benim zavallı sevdammış meğer

Boşuna şaraplar gibi yıllanmışım
Beklemek ölüm sessizliği geldi
Sensizlikler içinde çok çaresizim
Canıma hangi korları bastığını bilir misin sen?

Hiç sordun mu neden?
Darağacına astığın ben
Neden bu kadar ölümsüz
Sevdanı esirgediğin gün bütün mevsimler hazan oldu zaten.

Hüzünlere bulanmış sanki sözlerim
Dizlerim çözülür sensiz gidişlerimde
Gözyaşlarımın bitik hali
Darmadağın olmuş bir adamın son çaresi.

Sensiz uyandığım her sabah içim üşür
Üstüme örttüğün sevda tohumları
Zehir oldu her yeni sevdamda
Canımı acıttığın yetmedi mi bedduan niye?

Ölüm sensizlikte komik bir uyku hali
Anılarım öksüz kaldı
Hissettiğim ellerim fulu
Can bu yanar en derinden sensizlikte

Ağlarım çaresizliğime
Dualarım gül yüzüne
Bir gün sen yanağımda olacaksın
Orda biten güllerle yıkanacağım sensiz kirliliklerimde.