E - 19
Seni her gece aradım yalnız kaldırımlarda büyüttüm.
Hayallerimde kaybettim, ilkin çaresiz nefes alışlarımda.
Mumunu söndürdüm ışığın, geceyi uyuttum başucumda.
Bir sonbahar günü seni bir başına yalnızlıklara bıraktım.
Sana haber vermeden beyaz kâğıttan gemiler yaptım.
Çıkarken bir komutan edasıyla yalınkılınç son seferine,
Bindim de bir nefis gemisine, bindim de bir ölüm trenine,
Bir köprü önünde yaslandım virane bir duvar kenarına.
Karıncayı düştüğü derin çukurda terk ettim kaderine.
Her gülü ağlattım, her uçan kuşu düşürdüm kederine.
Sıkışıp kaldım kendi hapishanemin dikenli tel örgülerine.
Bahar rüzgârları karışırken içimde esen deli poyrazlara,
Aldım gittim neyim varsa fakat kimseyi koymadım yerine.
Zekeriye Tek - Darıca
Zekeriye TekKayıt Tarihi : 7.3.2012 17:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekeriye Tek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/07/sensiz-kimsesizligime-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!