Sensiz Kimsesizliğime 6 Şiiri - Zekeriye ...

N - 17

Sordum söylemediler meğer beyazda bir renkmiş
Meğer Ferhat’ı sevgiye bağlayan bir şirin gözmüş
Anlamadı yüreğim seni bulup sonradan kaybetmiş
Bir teselli bulayım derken yıllar gözyaşını zehretmiş
Bende yaktıkça yaktım kara geceleri kana buladım
Beyazı bozup mavi gökyüzünü kırmızıya boyadım
Sabrın sonu selamet dedi her hayal beni kandırdı
Okuduğum bütün kitaplar beni sensizliğe inandırdı
Baktım batıda ufkun kızıllığı koyu kahveye kayıyor
Zaman durmuş sensiz benimle hep yerinde sayıyor
Yıkıldı umutlarım yıkıldı kelimeler çatlak dudaklarımda
İşte o zaman iki damla yaş süzüldü al yanaklarımda

Zekeriye Tek - Darıca