J - 22
Çıkaramadım yüreğimdeki kurşunu derine sapladılar
Yüreğimi hançerlediler seni benden apansız ayırdılar
Bir hırsız gibi yokluğunu anlamadan habersiz çaldılar
Süzüldü gözyaşlarım hep susuz yeşerdi tomurcuklar
Her gün gurbetlerde kırmızı bir gül açtı ağladı çocuklar
Konuşmak istedim konuşamadım bile karşında senin
Bir telefonun tuşlarına umut bağladım bir de ahizenin
Öylece her gece bekledim durdum bitirmek için sensizliği
Heyhat ne fayda her gün derinden biten hep ben oldum
Zekeriye Tek- Darıca
Zekeriye TekKayıt Tarihi : 7.3.2012 17:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zekeriye Tek](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/07/sensiz-kimsesizligime-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!