Sensiz Kimsesizliğime 2 Şiiri - Zekeriye ...

Y – 14

Sana kavuşma özlemi yaşama arzusunu bastırdı
Her masum gülüşün sana olan yangınımı körükledi
Kalbimin mırıltılarıyla geldi geçti koskoca bir gün
Gözlerini kapadı da sensiz bütün bir gezegen
Işığını kaybetti bütün papatyalar bütün menekşeler
Daha o güzel elini bile tutamamışken sensiz senin
Ne çabuk akşam oldu bitmez dediğimiz gündüzler
Burukluğu kayboldu şimdi ah çeken ince sesimin
Hayal kırıklığı yıktı bütün arzularımı zaman tünelinde
Soğuk rüzgârlar savurdu küllerimi kutuplara vurdu
Hasret yağmurları içimi ısıttı gözlerim nemle doldu
Yokluğunda avuçlarım öptü yüzümü daima iç çeke çeke
Öksüz kaldı tüm bakışlarım gözyaşlarım yetim düştü
Yağmur ıslattı göz bebeklerimi rüzgâr değdi omuzlarıma
Yalvardım yakardım ama yine kalbim sensizliğe kanmadı
Sıra dağlar seni sevdiğime nedense bir türlü inanmadı..

Zekeriye TEK Darıca 2008