Sensiz Kimsesizim Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Asi yüreklim
bu gece sen şiir gibi,
ben ise sessizce
alev,alev
yanmaktayım.
dört duvar arasında
gine çaresiz
ve sensiz kimsesizim.

Kasvetli bir gece gibi
zamanda zaman duruyor
sen benim içimde
yaşarken duruyorsun
bir ulu ağaç gibi.
vakit en acı bir şarkıyı
fısıldıyor kulağıma.

ben seni düşlüyor,
yine senli
düşler kuruyorum.
kaçtım yine kendimden
gecenin karanlığından