Sensiz Kalmak Şiiri - Abdülkadir Karaca

Sensiz kalmak kalmaktır
Bir yerde düşüp bir yerde bitip
Kalmaktır sensiz kalmak

Beni gözlerinle mi öldüreceksin
Sormayacak mısın bana
Nedenim var mı diye
Loş ve sıcak bir gecede
Gidiyor musun?
Nereye?

Sensiz kalmak yorulmaktır
Çift kişilik atan bir kalbin mecalsiz
Aşksız, yarasız, silahsız;
Yorulmaktır sensiz kalmak

Anlatabildim mi bilinmez
Zaten çıkmamıştır anlatabilen
Sensiz kalmak anlatamamaktır
Kim bilir içimdeki sancını
Sıcak bir yaz gecesi ayaklanışını
Belki de gidişindir sensiz kalmak
Bir yerde düşüp bir yerde bitip
Kapı eşiğinde yığılıp
Sensiz kalmak, kalmaktır
27 Haziran 2007